Dit zijn Robbert en Gwen en zij nemen jullie mee tijdens hun eerste zeilreis als flottielje begeleiders. Robbert ging op jonge leeftijd met zijn ouders mee op zeilvakantie in Kroatië en daar leerde hij veel over flottielje zeilen. Op 18-jarige leeftijd werd hij al gevraagd voor een schipper-opdracht. Sindsdien is hij elke zomer op het water in Kroatië te vinden. Dit is natuurlijk perfect met de lange zomervakanties die je als student hebt! Gwen heeft haar zeil skills in Nederland opgedaan. Ze is instructeur en geeft les aan kinderen en studenten bij dezelfde zeilvereniging als waar ook Robbert lid is. Afgelopen zomer waren zij voor het eerst een flottielje-koppel en voeren zij met een fantastische groep door het mooie Kroatië.
Het eerste wat ik vanmorgen dacht toen ik wakker werd was: liggen we nog??? Tuurlijk, maar toch spannend om de eerste nacht ooit door te brengen aan een boei en niet met minimaal 2 lijnen aan een vaste kade. ‘Goedemorgen’, hoor ik naast me, ‘zullen we zwemmen?’. Zeg nou eerlijk dames (die dit lezen)… Hier kan Mr. Grey niet tegenop!!
Ik zal eerlijk zijn… De dag beginnen met een duik in de zee is best verfrissend, maar wel heerlijk wakker worden.
Om half 10 houden we de briefing voor deze dag gevolgd door een rondje varen in onze dinghy langs de 4 boten die hebben aangegeven problemen te hebben. Deze probleempjes merk je pas op na een dag zeilen… Zoals geen water getankt voor vertrek, keukenpapier in het toilet en een anker waarvan de knoppen verkeerd om ingesteld zijn (omhoog is omlaag en andersom). Terwijl Robbert alles repareert klets ik wat af op het achterdek met de rest van de families. Goede taakverdeling vind ik zo.
Klaar voor vertrek. Deze dag verlaten we de baai bij Landin, waar we overigens gisteravond fantastisch met elkaar hebben gegeten. Met de gehele groep tegelijk aan tafel. Vanmorgen tijdens de briefing werd door de jeugd direct de vraag gesteld of er voor vanavond weer iets op programma staat met elkaar. Nou… dat hebben we zeker!!
Tussen de middag gaan we voor anker en maakt één van ons een heerlijke lunch. Op het moment dat we ons anker ophalen en willen wegvaren klinkt er een hulpkreet door de marifoon. Er is een ankerketting van een lier geschoten. Onze bemanning zet als grap de mobiel-sirene aan en wij varen onze nieuwe misse tegemoet. Achteruit via de beide zwemplateaus is het tegenwoordig gemakkelijk over stappen en zo is Robbert al vrij snel bij de ankerlier. Nog geen tien minuten later is het probleem opgelost. Gelukkig ligt het anker maar op 5 meter diepte. Het is alleen te zwaar om met de hand omhoog te tillen. Met een spinnakerval hijsen we de ankerketting (+/- 40 meter) weer omhoog van de zeebodem.
We gaan op weg naar Sali, een leuk dorp op het eiland Dugi Otok. We worden tussen 16:00 en 17:00 in de haven verwacht. Deze haven wordt voor ons gereserveerd. Gelukkig maar, want de kade is op onze plaatsen na helemaal vol. Zodra iedereen aangemeerd is ontstaat er een spontane kadeborrel bij de vloot. De kleinere kinderen hebben de ijssalon al ontdekt. Er zijn in dit dorp veel restaurants, dus ieder gaat na de borrel zijn eigen weg maar als afsluiter van deze enerverende dag gaan we met de liefhebbers gezellig een heerlijke cocktail (of 2, 3 … ?) drinken in de plaatselijke cocktailbar.
Zal ik morgenochtend weer net zo gewekt worden als vanmorgen ? 😉
‘Goedemorgen…. Wil je misschien een extra sterke koffie?’ Vraag ik aan mijn Mr Grey van gister. Tsja… dat is dus Sali... van pittoresk tot fantastische Mojito’s. 😉
Onze briefing zal vandaag iets langer duren omdat we 2 dagen doornemen met de groep. Later lees je waarom. We brengen een kleine wijziging aan in de route en we gaan de rest van de week voor de avontuurlijke route. Dit betekent één haven met minder faciliteiten. Dus topt iedereen vastberaden zijn watertank af en slaat extra boodschappen in.
We kunnen gaan. Ons ontbijt schiet er een beetje bij in, maar een zoete brunch maakt veel goed. Al moterend varen we de passage door (smalle doorgang tussen Dugi Otok en Kornaten) richting de open zee. Daar hijsen we de zeilen en varen we langs de buitenste eilanden van Kroatië. Kunnen we Italië zien liggen? Onze bemanning wil heel graag instructie van Robbert en ik kan intussen de lijsten bijwerken. Wat is dit genieten. Het alleen op de wereld gevoel is hier echt van toepassing. We zeilen langs de gave kliffen en hoor Robbert opeens zeggen: Daar staan wij eind van de middag bovenop!!
Waaat?! Te gek!!!
Op een ruimewindse koers lunchen we met een verse salade maar ook met broodjes met meegebrachte hagelslag. Want ja, we blijven Nederlanders hè! Met een gave aangetrokken wind laveren we de baai van het natuurgebied Telascica in. Dit is de grootste baai van Kroatië. Hier meren we af aan een boei en we wachten op de rest van de groep. Na de ervaring eergisteren zien we dat iedereen zich heel goed alleen redt. Leuker nog, iedereen houdt voor elkaar de boeien in de gaten die vrijkomen. Eind van de middag staat er een leuke excursie op het programma, dus we vertrekken rond de klok van half 5 naar de kant. Met de groep maken we een korte wandeling door het gebied, langs het zoutmeer naar de enorme hoge kliffen. Het is een klim, maar wat worden we beloond met een prachtig uitzicht.
‘Wie durft te springen?’ horen we de jongelui elkaar opjutten. Robbert kent een locatie waar je veilig in zee kan springen. Vol adrenaline springen we een voor een in zee. Met mijn duikbril zwem ik langs de kant, wauw… wat veel vissen! Alsof je bij een dierenwinkel in een aquarium kijkt, maar dan nu overal in het water om je heen.
Moe maar voldaan lopen we terug en drinken we nog even drankje op de kade en varen we met de dinghy’s terug naar onze eigen boten. We koken aan boord met elkaar en dat is super leuk. De één maakt pasta, de ander maakt salade of dekt buiten in de kuip de tafel. Muziekje aan en dansen op het dek! We sluiten de avond al kletsend af, terwijl we naar onvoorstelbaar veel sterren kijken in deze donkere baai.
Geen straatlantaarns maar alleen sterrenlicht! Dit heb ik nog nooit gezien.
- Deel 1 gemist? Lees 'm hier. Verder lezen? Deel 3 lees je hier.
Geschreven door Gwen. Wil je ook een keer meezeilen of op een eigen boot in een flottielje? Neem gerust contact met ons op om de mogelijkheden te bespreken.
